
Ölü Nokta
Sahne boş.
Çiçeklerde bir telaş var.
Başrollerini bekliyor güneş tepede.
Yeşillikler sarmış burayı ve sabırsız bir bahar kuşatmış seni ilk öptüğüm yeri.
O kadar yanılsama var ki hangisi bizden, hangisi kafamın içinden gelen bir ezgi karıştırıyorum.
O kadar anılar birikmiş ki bulutta, hangisi aşık olduğum sessiz bir tirat hatırlamıyorum.
Sana kehanetten bir haber vereyim mi?
Kabul etmesi zor bir trajedi,
Gerçekleşmeyecek kadar güzel ve tehlikeli.
Belki gülmekten ölememek kadar can sıkıcı bir espri.
Tahmin ederim ancak
Ben sahnemi oynayıp perde kapanmışken kırkımda.
Teneşir paklar bizi sonrasında konteyner morglarda.
Antika kelimeler yazılır çizilir ara sokaklara.
Susar bin illet başında seyretmiş hayatım ve haykırır kurtuldum diyerekten yaşama uğraşım.

